Sinds 2011 is voetzorg bij diabetespatiënten met een verhoogd risico op een ulcus (Simm’s 1 t/m 3) opgenomen in de basisverzekerde zorg. De groep die voor vergoeding in aanmerking komt wordt echter steeds verder beperkt.  Volgens branchevereniging ProVoet is het belang van voetzorg bij diabetespatiënten door een medisch pedicure niet bij iedereen duidelijk. Daarom heeft de vereniging onderzoek laten doen door SEO Economisch Onderzoek naar de effecten van preventieve voetzorg door de medisch pedicure.

Diabetespatiënten met Simm’s 1 en hoger hebben recht op voetzorg, maar de ketenzorg gaat ervan uit dat patiënten waar mogelijk zelfzorg toepassen. Vanaf 1 januari 2015 wordt de voetzorg voor patiënten met Simm’s 1 zelfs niet meer in de basisverzekering opgenomen, omdat dit geen medisch noodzakelijke zorg betreft. ProVoet stelt dat preventieve zorg  bij diabetespatiënten niet perse hetzelfde is als medisch noodzakelijke zorg, terwijl vanuit de vergoedingenstructuur alleen op het laatste wordt gefocust.

Helft niet in staat tot zelfzorg

Uit onderzoek van SEO Economisch Onderzoek blijkt dat 43 % van de patiënten met Simm’s 1 zwaarlijvig is, waardoor ze niet goed in staat zijn om hun eigen voeten goed te verzorgen.  “Gezien het hoge percentage diabetespatiënten met overgewicht in de groep met Simm’s classificatie 1 zijn er dus minder diabetespatiënten in staat tot zelfzorg dan veelal wordt verondersteld”, zo is te lezen in het onderzoeksrapport.  Daarnaast is 8% niet in staat tot het verrichten van algemene dagelijkse levensverrichtingen en heeft 9%  aan een of beide ogen retinopathie. Concluderend is dus meer dan de helft van deze patiëntengroep niet in staat tot zelfzorg.

Break-evenanalyse

Aangezien het onderzoeksbureau nauwelijks wetenschappelijk onderzoek heeft kunnen vinden naar de effecten van preventieve zorg door de medisch pedicure bij patiënten met een vergroot risico op complicaties aan de voeten hebben ze een break-evenanalyse gemaakt. Hierin is gekeken naar hoe  sterk  preventieve voetzorg  de kans op het ontwikkelen van ulcera moet verminderen om kosteneffectief te zijn.  Preventieve voetzorg leidt ertoe dat patiënten minder snel in slechtere gezondheidstoestanden komen en minder snel overlijden. Voor diabetespatiënten met Simm’s 1 geldt dat preventieve voetzorg over een periode van 40 jaar al kosteneffectief is als de kans op het krijgen van een voetulcus met 13% wordt verminderd. Concreet betekent dit dat er na zes maanden niet 77 van de 10.000 patiënten een (pre)ulcus krijgen, maar 67.

Voor patiënten met Simm’s 3 moet de kans op het krijgen van een ulcus met 85% worden verlaagd alvorens kosteneffectief te zijn.  Dit komt omdat patiënten in deze groep – ongeacht of ze wel of geen voetzorg krijgen – een lagere levensverwachting hebben en dus eerder overlijden dan de groep met Simm’s 1. Voor patiënten met Simm’s 3 zou er door preventieve voetzorg relatief meer personen langer moeten blijven leven dan het geval is bij de groep met Simm’s 1.

Lees hier het volledige rapport (pdf)