Robert Kreis vertelt hierover in een blog op Skipr. Hij werkte in het brandwondencentrum in Beverwijk. Soms behandelde hij daar puissant rijke patiënten uit het buitenland. Na afloop kwamen zaakwaarnemers naar hem toe voor de rekening. Kreis verwees hen dan naar de administratieve afdeling van het ziekenhuis. Vaak kwam zo’n zaakwaarnemer dan later boos naar hem terug. Hoe kon het dat ze voor dit lage bedrag een behandeling hadden uitgevoerd? Hun cliënt verdiende een veel betere behandeling.

Maatschappelijk goed

Wat kunnen we hiervan leren? Dat we in Nederland zorg gelukkig nog steeds zien als een ‘maatschappelijk goed’ voor iedereen. Ook dat daar een redelijke prijs aan mag hangen. En dat juist daarom “werkers in de zorg” goed moeten worden betaald, zoals Kreis bepleit. Hij schrijft: “Het hele economisch klimaat kan wat minder ‘hijgerig’ worden en daarmee kan hopelijk wat meer bewustwording ontstaan ten aanzien van sociaal-maatschappelijke verantwoordelijkheden.”

Rijke stinker

Is gratis zorg- en dienstverlening daarom altijd fout? Veel (medische) pedicures doen hun werk gratis voor cliënten die het echt niet kunnen betalen. Bijvoorbeeld voor dak- en thuislozen, of mensen met een bijstandsuitkering. Gooi je daarmee je werk te grabbel? Nee, het laat juist zien hoe belangrijk dat werk is. De andere kant van het kwartje is natuurlijk, dat het iets zegt over onze maatschappij dat sommige mensen die noodzakelijke voetzorg niet kunnen betalen. Dan zou je soms tóch willen dat we die rijke stinker een poot uitdraaiden.