In de loop van de ochtend kwam het verlossende telefoontje van de garagehouder. Mijn auto was weer voor een jaar goedgekeurd. Blij haalde ik hem op en met een zucht van verlichting betaalde ik de APK-rekening. Toch knaagde er iets in mijn achterhoofd. Mijn auto had al 130.000 km op de teller en liep al richting zijn pensioen. Afgelopen winter had hij voor het eerst zicht- en hoorbaar moeite met de lage temperaturen gehad. Zodra de buitentemperatuur onder het vriespunt daalde startte hij ’s ochtends hoestend en proestend. En tja, dat af en toe oplichtende driehoekje zat mij toch ook niet helemaal lekker. Wat als ik tijdens het werk pech zou krijgen?
Ik voelde mij een verrader
De gedachte daaraan deed bij mij het zweet al uitbreken en die gloednieuwe auto bleef zomaar in mijn hoofd rondspoken. Ik voelde mij een verrader naar mijn oude, vertrouwde Fiatje toe. Had hij mij niet jarenlang van A naar B gereden? En wat had ik er allemaal niet mee beleefd en nog belangrijker: wat kon er veel in mee! Zelfs de rollator van een cliënte, die ik aanbood om een lift te geven, paste er nog bij!
Afgezien van die ene keer dat het mis ging, had hij mij nooit in de steek gelaten. Op een ochtend, bij aankomst op het eerste adres, wilde de kofferbak met daarin al mijn ambulante spullen niet meer open. Wat ik ook probeerde er was geen beweging in te krijgen. Er zat niets anders op dan de passagiersstoel naar voren te klappen, mijzelf als een slangenmens op de achterbank te wurmen om vervolgens de achterbank naar beneden te klappen zodat ik de koffer, tas, trolley en andere attributen eruit kon halen.
Boodschappenwagen
Toen alles naast de auto stond was ik oprecht verbaasd wat er allemaal in de kofferbak van een Fiat 500 paste! De term ‘boodschappenwagen’ is een belediging voor dit compacte model. De verdere dag deed ik mijn werk met koffer en tassen in, op en onder de voor- en achterbank, wat een gedoe!
Het euvel van die blokkerende kofferbak bleek een kostbare reparatie te zijn. Het vervangen van de complete bedrading was in prijs te vergelijken met vier nieuwe banden.
Denkend aan dit voorval en wat er allemaal de komende jaren aan kosten te verwachten zou kunnen zijn (nieuwe startmotor, distributieriem, dynamo of nog erger een nieuwe versnellingsbak) bedacht ik dat het misschien toch tijd werd om mijn auto in te ruilen voordat het te laat was.
En zo begon ik steeds vaker te denken aan een nieuwere auto. De autospeurtocht was begonnen, en geloof me, dit is bijna net zo leuk en tijdrovend als huizen bekijken op Funda. Wordt vervolgd!