Met sensoren kunnen we onze gezondheid in de gaten houden. Maar dan moeten ze wel flexibel zijn en geen ongemak opleveren. Draagbare sensoren, bijvoorbeeld verwerkt in kleding, zouden dan ook nuttig zijn. Ajay Kottapalli, adjunct-hoogleraar aan het Engineering and Technology Institute Groningen van de RUG, heeft samen met promovendus Debarun Sengupta al verschillende typen sensoren ontwikkeld, vaak gebaseerd op voorbeelden uit de natuur. Nu heeft hij varianten gebouwd die de sensorische gevoeligheid van de huid nabootsen.
Loop-assistent
Kottapalli vertelt dat de sensoren zijn te verwerken in kleding of bijvoorbeeld handschoenen. Maar ze zijn ook als plakkers op gewrichten te plaatsen. Een bijzondere eigenschap van de sensoren is dat ze aanraking, gebaren en houding kunnen meten. ‘Dit is een unieke combinatie’, stelt Kottapalli. ‘Onze sensoren werken daarmee net als de huid.’
Kottapalli kreeg vorig jaar subsidie uit de Ideeëngenerator van de Nationale Wetenschapsagenda. Daarmee werkt hij aan biomedische toepassingen die de ontwikkeling van nieuwe functionaliteit voor de sensoren moeten stimuleren. Zo lopen er nu testen in een revalidatiecentrum voor parkinsonpatiënten, het Hilberdink Paramedisch Centrum voor Reumatologie en Revalidatie (PCRR) in Groningen. ‘Daar worden ze gebruikt om te meten hoe de loopbeweging in de tijd verslechtert.’ Dat gebeurt met behulp van sensoren in schoenzolen en op de knie of enkel van de patiënt. Het project kan in de nabije toekomst een loop-assistent voor deze patiënten opleveren. Kottapalli: ‘Sommige patiënten gebruiken al een systeem dat via oortjes gesproken instructies geeft over loopsnelheid en staplengte. We weten inmiddels dat patiënten vlak voordat ze vallen kortere stappen nemen. Onze sensoren kunnen ze daarvoor waarschuwen.’
