Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Monitoringsystemen voor glucose niet altijd nauwkeurig

Het meten van glucoseconcentraties bij mensen met diabetes mellitus (DM) kan tegenwoordig ook met glucosemonitorsystemen. Bij deze meting wordt net onder de huid de glucoseconcentratie gemeten met behulp van een sensor. Marion Fokkert promoveerde onlangs bij de Rijksuniversiteit Groningen op onderzoek naar deze glucosemonitorsystemen.

 

Uit haar proefschrift komt naar voren dat bij gebruik van de FreeStyle Libre Flash glucosemonitorsysteem (FSL-FGM) in het dagelijks leven men er rekening mee moet houden dat de meetwaarden in het lagere gebied waarschijnlijk lager zijn dan de werkelijke glucosewaarde. Verder blijven na inname van een maaltijd de glucosewaarden, gemeten door de FSL-FGM, achter bij de in bloed gemeten waarden. Hierdoor bestaat het risico op een onderschatting van het effect van een maaltijd op de glucoserespons. De gebruikerservaringen na één jaar bij mensen met DM zijn wel overwegend positief, zo resulteerde het gebruik in een verbeterd welzijn en verminderde ziektelast evenals een verbetering van de bloedglucoseregulering.

Ook blijkt uit Fokkerts onderzoek dat de glucosebepaling kan worden verricht met behulp van de Greiner FC-Mix-bloedafnamebuis in plaats van de standaard NaF-EDTA- of NaF-oxalate-bloedafnamebuis om bij de diagnosestelling van diabetes (gravidarum) tot een glucosebepaling te komen met de kleinste meetonzekerheid. Daarnaast kwam naar voren dat bij een aanzienlijk percentage van personen de HbA1c-waarden, gerapporteerd door henzelf, niet nauwkeurig genoeg zijn om bruikbaar te zijn in onderzoek. Als de waarden niet overeen komen met de verwachting of aanwezige lichamelijke klachten, moeten monitorsystemen worden gecontroleerd met een bloedglucosemeter. Zeker bij metingen die onnauwkeurig kunnen zijn, zoals tijdens (intensieve) inspanning.

Bron: Rijksuniversiteit Groningen