Een enzym waarvan eerder is vastgesteld  dat het een rol speelt in perifere neuropathie, veroorzaakt door chemotherapie bij kanker,  blijkt  ook een rol te spelen in perifere neuropathie veroorzaakt door diabetes. Dat blijkt uit onderzoek van MDI Biological Laboratory, een Amerikaans biomedisch onderzoeksinstituut.

Sandra Rieger, wetenschapper bij MDI Biological Laboratory, deed eerder onderzoek naar perifere neuropathie die veroorzaakt wordt door blootstelling aan Taxol, of paclitaxel, een veel gebruikt middel in chemotherapie tegen kanker. In dat onderzoek identificeerde ze twee verbindingen die perifere neuropathie voorkomen en omkeren.

Nieuw onderzoek

De recente studie, gepubliceerd in het Journal of Diabetes and its Complications, testte de effectiviteit van een van deze verbindingen bij het voorkomen van glucose-geïnduceerde perifere neuropathie. De studie toonde aan dat de verbinding effectief is in de zebravis* en in muizen, die net als mensen zoogdieren zijn. “Het feit dat deze verbinding in twee van dergelijke ongelijksoortige soorten werkt, maakt het waarschijnlijker dat het ook bij mensen zal werken,” merkte Rieger op.

Enzym MMP-13

In haar eerdere onderzoek naar door chemotherapie geïnduceerde perifere neuropathie, koppelde Rieger de ontwikkeling van perifere neuropathie in de staartvin van de zebravis*, die overeenkomt met een menselijke extremiteit, aan een toename van het enzym MMP-13 (matrix metalloproteinase-13). Dit  enzym breekt collageen af, de ‘lijm’ die huidcellen aan elkaar bindt.

Rieger gelooft dat deze afbraak leidt tot degeneratie van de lange, draadachtige zintuiglijke zenuwuiteinden die de huid innerveren. De degeneratie van deze zenuwuiteinden, die sensorische informatie zoals temperatuur, pijn en mechanische stimulatie naar het centrale zenuwstelsel overbrengen, is verantwoordelijk voor de symptomen van perifere neuropathie.

Reactieve zuurstofsoorten

In de recente studie van glucose-geïnduceerde perifere neuropathie, vond Rieger dat dezelfde route betrokken is. Ze ontdekte ook dat reactieve zuurstofsoorten (ROS), die weefselbeschadiging kunnen veroorzaken, een rol spelen in het proces. De vorming van ROS (ook bekend als oxidatieve stress) is een kenmerk van diabetes.

Belang van het onderzoek

Rieger ontdekte dat ROS de oorzaak is van de verhoogde MMP-13-activiteit en dat verhoogde MMP-13-activering en zenuwbeschadiging kunnen worden voorkomen door de farmacologische remming van ROS met een antioxidant-verbinding.

“Deze bevinding betekent dat de kandidaat-geneesmiddelen die we hebben geïdentificeerd voor de behandeling van door chemotherapie geïnduceerde perifere neuropathie mogelijk ook kunnen worden gebruikt voor de behandeling van perifere neuropathie die ook door diabetes wordt veroorzaakt,” aldus Rieger.

*De larven van zebravissen zijn transparant, waardoor wetenschappers makkelijk kunnen observeren of zenuwen degeneren.