Bij dat laatste gaan mijn gedachten terug naar een cliënt die ik zo’n 5 jaar geleden heb behandeld. Ik werd op een ochtend gebeld door haar dochter. De afspraak was voor haar moeder op dringend advies van de huisarts. Gelukkig had ik toevallig nog in dezelfde week een gaatje in mijn agenda. Ik noteerde het adres en toen ik ophing spookte het door mijn hoofd dat ik vergeten was om te vragen of er een lift was.

Op de dag zelf kwam ik met behulp van de navigatie aan bij een mistroostige flat in een Vogelaarwijk. Nou ben ik niet vies van trappen lopen, maar het huisnummer bleek op de 3e verdieping te zijn en er was inderdaad geen lift. Op mijn aanbellen beneden werd de deur geopend en begon ik moedig aan de klim met koffer, grote- en laptoptas naar boven. Het zweet stond op mijn rug toen ik de 3^e etage bereikte.

In de deuropening stond een kleine, vriendelijke vrouw van midden 60. Ze liep nog prima en trappenlopen was ook geen probleem. Niks bijzonders dus, totdat ik de hal inkeek. Deze was aan een muur tot het plafond aan toe volgestouwd met kartonnen dozen. In de hal kon ik een glimp opvangen van een dozenopslag die de hele woonkamer in beslag nam.  Ik probeerde zo luchtig mogelijk te vragen waar ik haar het beste kon behandelen. Dat bleek in de keuken.

De keuken, model pijpenla, was onlangs gerenoveerd door de woningbouwvereniging, waardoor deze er nog opgeruimd uitzag. Zodra ik geïnstalleerd was vroeg ik aan welke voet ze de meeste last had. De sokken gingen af en er werden een paar ramshoornnagels tevoorschijn getoverd. Blij dat ik eindelijk eens mijn recentelijk nieuw aangeschafte, dure, koperkleurige speedfrees mocht inwijden, begon ik aan een klus die een vol uur in beslag nam. Het resultaat was in mijn ogen behapbaar voor wat je in een uur kunt bereiken, maar woog niet op tegen de blijdschap van de vrouw.

Ze haalde haar prachtige slippers vol met bling bling tevoorschijn en vroeg of ik een foto van haar voeten wilde maken met haar nieuwe slippers. Natuurlijk wilde ik dat, ik had voor aanvang van de behandeling ook een foto gemaakt en dat maakte het plaatje wel zo compleet.  Waarschijnlijk tegen beter weten in adviseerde ik haar om over 6 weken naar de pedicure in haar buurt te gaan en gaf het adres en telefoonnummer. Door straatvrees geplaagd, kwam deze vrouw al jaren niet meer buiten dus of ze het advies heeft opgevolgd blijft nog maar de vraag.