Want man man man…, ik ben tijdens de coronapandemie een soort van eindelijk volwassen geworden. Ik was persoonlijk nog in de naïeve (lees: kinderlijke) veronderstelling dat er regels waren om de boel een beetje in het gareel te houden. Dat iedereen een leidraad heeft hoe zich te gedragen. Of zoals een cliënt van mij steeds zei: zodat iedereen gewoon wat handvaten heeft. Waarop haar man bromde: Schat, wijn zit in vaten! Oja, handvatten dus.
Klakkeloos gehoorzamen
Maar niets blijkt minder waar! In ons kleine landje schijn je tegen regels en wetten aan te moeten schoppen. Ben je blijkbaar een kneusje als je klakkeloos gehoorzaamt op wat voor regeltje dan ook. Hoor je er niet bij als je niet af en toe eens lekker buiten de lijntjes kleurt.
In onze buurlanden zie je dat toch een stuk minder. Daar lijken ze althans een beetje braver. Woon ik dan per ongeluk in het verkeerde land ofzo?!
Want zelf vind ik het wel fijn dat er grenzen worden aangegeven. Noem het lui, tam of gemakzuchtig. Maar op zich maakt het ons leven toch ook een stuk makkelijker als er richtingaanwijzers zijn. Goed, net als de navigatie in de auto zijn sommige wetten ook wat moeilijker te begrijpen. (Over 80 meter afslaan blijkt in de praktijk soms nog weleens lastig te zijn. Of lukt het jullie wel in één keer?) Maar als je iets niet snapt zijn er altijd instanties die het wel even willen uitleggen.
Beetje stout
En wat ook mooi is geregeld: er zijn zelfs kwaliteitseisen voor regels en wetten. Ze moeten tenslotte wel goed uit te voeren en (niet te vergeten) goed te handhaven zijn. En natuurlijk, soms is het ook stiekem best wel eens fijn om een beetje stout te zijn. Iedereen rijdt wel eens een paar kilometer te hard bijvoorbeeld. En wie is er vroeger niet eens vergeten om op tijd een boek bij de bieb in te leveren of vul maar in…
Met grenzen verkennen is niks mis, hartstikke pedagogisch verantwoord voor alle leeftijden. Dus, om nog even in ons eigen straatje te blijven, laten we de regels niet aan onze laars lappen.
Het is fijn dat het hier allemaal zo goed geregeld is, al zijn we het er niet altijd mee eens. Probeer het gewoon positief te bekijken, het glas gewoon halfvol te houden.
Ik schenk de mijne nog even bij uit zo’n vat dat ons wordt aangereikt!
Saar is een pseudoniem voor een nieuwe blogschrijver op podopost.nl. Saar is pedicure en vertelt met een kwinkslag over de pedicurebranche.