Tot zover de wasmachine. Diezelfde dag werd ik gebeld door een nieuwe cliënt. Ondanks haar leeftijd bleek ze verbaal nog een pittige tante te zijn die direct op haar doel afging. Op advies van haar dochter was ze op zoek naar een pedicure die aan huis kwam. Nou, dat kwam mooi uit want dat is mijn dagelijkse werk.

Verwaarloosd

Ik vroeg of ze bekend was met pedicurebehandelingen. Ja, ze had een tijdje een pedicure aan huis gehad, totdat die er de brui aan had gegeven en niets meer van zich had laten horen. Haar dochter had daarna een aantal knippogingen op zich genomen, maar ondanks de voetenbadjes voorafgaand aan de knipbeurten bleek dochterlief er inmiddels overduidelijk genoeg van te hebben. Moeder moest op zoek gaan naar een ‘echte’ pedicure want haar dochter zag het ‘knippen’ niet meer zitten (zo’n opmerking zet de ervaren pedicure meestal direct op scherp – lees: verwaarloosde of ernstig verdikte nagels).

“Zo, dat is duur”

Tot zover verliep het gesprek nog soepel. Totdat de vraag gesteld werd wat het allemaal moest gaan kosten. Ik gaf de totaalprijs van de behandeling, waarbij ik uitlegde dat in de prijs € 5,- voorrijkosten en 21% btw was inbegrepen en dat er gepind kon worden. Het werd even stil aan de lijn, waarop mevrouw opmerkte: “Zo, dat is wel erg duur”. En: “Waarom berekent u voorrijkosten?”. Meteen gevolgd door het eerste strijdbare argument: “Maar ik zit in een rolstoel”. En toen ik daar nog niet op reageerde volgde er een zielig “Ik heb alleen maar AOW”.

Tijd en benzine

Nu ben ik wel wat gewend, maar toch steekt zoiets wel. Ik antwoordde dat ik voorrijkosten bereken omdat ik naar haar toekom, dat kost extra tijd en benzine. Eigenlijk wilde ik eruit flappen dat als ik alle mensen met een AOW-uitkering korting moet geven ik – met de leeftijdscategorie cliënten waarmee ik werk – na aftrek van mijn vaste lasten en het afdragen van de 21% btw nauwelijks nog mijn hoofd boven water zou kunnen houden. Wijselijk hield ik toch maar mijn mond.

Achterstallig

Ik probeerde met haar mee te denken: de rekening opvoeren bij de belastingdienst? Dat bleek hogere wiskunde voor mevrouw. Voorzichtig stelde ik voor dat ze er ook gewoon nog even over kon nadenken. Maar nee, dat was niet nodig, want de voeten moesten toch echt een keer door een pedicure onder handen genomen worden. Dus werd er een afspraak gepland. Bij het zien van de voeten bleek dit geen overbodige luxe te zijn. De behandeling duurde langer dan gebruikelijk, gezien het achterstallige onderhoud, desondanks berekende ik maar geen extra tijd.

En de wasmachine?

Om terug te komen op mijn wasmachine: deze werd na 10 werkdagen gerepareerd, totale kosten: € 305,49 excl. btw. Dat wil zeggen: onderdelen € 210,49, arbeidsloon € 52,50 én voorrijkosten € 42,50.

Het gezicht van de monteur kwam mij trouwens bekend voor. Hij bleek, ironisch genoeg, een straat achter mij te wonen!

Iris