Nog steeds verdienen vrouwen minder dan mannen. Daar zijn veel steekhoudende verklaringen voor. Bijvoorbeeld: vrouwen werken meer in deeltijd, vrouwen worden gediscrimineerd. Maar in mijn ogen is er een heel belangrijke: zogenaamd 'vrouwenwerk' wordt minder gewaardeerd.

Soms verdenk ik mezelf ervan dat ik helemaal niet van samenwerken houd. Ik kan me hele dagen thuis verbergen achter mijn computer en dan heel blij zijn dat ik me volledig op mijn werk kan richten zonder dat er collega's om me heen lopen die het nodig vinden om mij te vragen naar een mening over Nederland-Uruguay, een regenbui of Matthijs van Nieuwkerk. Meters maken, denk ik dan. Heerlijk!

Corona heeft ook de wereld van pedicures kleiner gemaakt. Een nieuwe intervisiebox helpt om weer met elkaar in contact te komen. Zo wordt het makkelijker om een kijkje in andermans keuken te nemen, bij de collega om de hoek óf aan de andere kant van het land.

Als hoofdredacteur van Podopost herken ik heel erg wat Ron Verschuren in het ProVoet-katern van deze uitgave vertelt. Hij komt tijdens zijn werk veel medische pedicures tegen en pedicures met aantekening DV en/of RV, maar waar zijn de pedicures? Voor Podopost merk ik hetzelfde. Jaarlijks houden wij in september een klankbordbijeenkomst met abonnees. Daarin luisteren we onder meer naar hun mening over de informatieverstrekking via Podopost en de gebrachte onderwerpen van het afgelopen jaar. Wat is goed, wat kan beter? We luisteren naar ontwikkelingen waarmee de deelnemers geconfronteerd worden in het veld. En we onderzoeken gezamenlijk de wensen voor het komende jaar.