Twaalf patiënten van het Maastricht UMC+ met vrijwel totaal uitgevallen evenwichtsorganen hebben een kunstevenwichtsorgaan, een vestibulair implantaat, gekregen sinds september 2012. Uit tests blijkt dat het kunstevenwichtsorgaan leidt tot een betere oogstabilisatie (dus gezichtsscherpte) en dat het kunstevenwichtsorgaan de hoofd- en lichaamsbewegingen kan aansturen.

De patiënten waarvan het evenwichtsorgaan is uitgevallen kunnen vaak niet meer goed zien tijdens bewegingen van het hoofd en hebben problemen met het evenwicht. De patiënten met een vestibulair implantaat zijn sinds 2012 onder laboratoriumomstandigheden getest. Een analyse van de nieuwste testresultaten wijst uit dat het kunstevenwichtsorgaan niet alleen leidt tot een betere oogstabilisatie (dus gezichtsscherpte), maar ook dat het kunstevenwichtsorgaan de hoofd- en lichaamsbewegingen kan aansturen. Dat biedt perspectieven voor het verbeteren van het evenwicht. Nu de werking van het eerste prototype implantaat is aangetoond, richt het huidige onderzoek zich op het verbeteren van dat prototype. Bedoeling is dat het uiteindelijk ook in het dagelijks leven als hulpmiddel kan worden toegepast.

Evenwichtsstoornissen komen vaker voor dan algemeen gedacht wordt. Een op de vijf mensen krijgt in de loop van zijn leven in meer of mindere mate te maken met een evenwichtsstoornis (bijvoorbeeld doordat er wat gruis op een verkeerde plek in het evenwichtsorgaan belandt). Van alle 65-plussers heeft 25 procent te maken met een slecht functionerend evenwichtsorgaan. Vaak is dit de oorzaak van valincidenten en bijgevolg botbreuken. Maar ook jonge mensen kunnen getroffen worden door een plotselinge uitval van het evenwichtsorgaan: dat kan spontaan gebeuren, maar ook na medicijngebruik. Van bepaalde levensreddende antibiotica (zoals gentamycine) is bekend dat ze het evenwichtsorgaan aantasten. Ook tekenbeten en auto-immuunziektes kunnen leiden tot een plotselinge uitval van het evenwichtsorgaan.