In een studie van podotherapeuten werden de voeten en schoenen van een bescheiden onderzoeksgroep van 53 parkinsonpatiënten onder de loep genomen. De groep bestond uit 36 mannen en 17 vrouwen met een gemiddelde leeftijd  van 68 jaar. Bijna 90 procent had uiteenlopende afwijkingen aan de voet, waarbij problemen aan de nagels, hyperkeratose en een spitsvoet het vaakst werden geconstateerd (38 personen). Verder was bij ongeveer de helft van de patiënten sprake van een functionele hallux limitus (30), een hallux abducto valgus of teendeformaties (24). Tot slot werd 13 keer een hallux rigidus vastgesteld.

Opvallend was ook dat driekwart van de parkinsonpatiënten ongeschikt schoeisel draagt. Na het meten van de voet- en schoenmaat bleek dat 40 van de 53 deelnemers schoenen hebben met een onjuiste lengte- of breedtemaat (of beide). Kortom, te klein, te groot, te smal of te breed.

Aanleiding voor het Spaanse onderzoek was het gegeven dat onder parkinsonpatiënten vaak loopafwijkingen voorkomen. En die brengen een verhoogd risico op vallen met zich mee. Omdat er weinig bekend is over voetproblemen en schoenen bij deze kwetsbare populatie, is deze kleinschalige studie opgezet.

Bij de ziekte van Parkinson is vallen een belangrijk probleem. Jaarlijks krijgt ruim 60 procent hiermee te maken. Denk aan ziekenhuisopnames, breuken, gezondheidsuitgaven en sterfte.

Bron: International Journal of Medical Science (Engelstalig)