En wéér zat de deur van de praktijk begin dit jaar verreweg het grootste deel van de week op slot in verband met de lockdown. Af en toe kwam er een cliënt met risicovoeten langs, maar daar bleef het bij. Om mijn tijd nuttig te besteden heb ik op Blue Monday het Bedrijfshandboek voor de pedicure en de medisch pedicure eens doorgespit. Ik werd daar zeker niet depri van, want deze opvolg er van de Code voor het voetverzorgingsbedrijf is er absoluut op vooruit gegaan.

De onderwerpen komen per hoofdstuk in alfabetische volgorde aan bod. Dat zoekt een stuk gemakkelijker. Gelukkig is die onhygiënische badstof stoelhoes eindelijk in de ban gedaan (pag. 7).

Het lijkt me tenminste sterk dat er collega’s waren die de behandelstoel voor iedere cliënt van een schone hoes voorzagen. De toevoeging dat bedrijfskleding niet privé gedragen mag worden is een ander voorbeeld van de verbetering (pag. 9).

Er vallen ook enkele kritische nootjes te kraken. Dat hoort nu eenmaal bij de functieomschrijving van een columnist. Bij sommige praktijknormen mis ik de uitleg of motivatie. Zo lees ik op pagina 40 dat een eenmanszaak niet verplicht is om bedrijfshulpverlener te zijn. Maar diezelfde pedicure moet wél in staat zijn om passende maatregelen te nemen voor te verwachten incidenten die verbonden zijn aan het werk. Dat is nogal abstract. Want wat houdt dat dan in? Betreft dat het hoofdstukje ‘eerste hulp’ op de pagina’s 42 t/m 45? Dan had een verwijzing daarnaar voor duidelijkheid gezorgd.

Wat wordt bedoeld met bronzuiging (pag. 30)? Een afzuigkap? En wat te denken van de praktijknorm op pagina 31: ‘Voer minimaal 25m³ schone buitenlucht per persoon per uur aan.’ Hoe meet ik dat?

Het bedrijfshandboek bundelt diverse praktijknormen voor allen die werken in de voetverzorgingsbranche. Deze praktijknormen zijn niet vrijblijvend, zo lees ik. Bij het opstellen is een aantal medisch pedicures, scholen en groothandels betrokken. Het boek is gepubliceerd door brancheorganisatie ProVoet. Ik lees nergens dat andere brancheorganisaties en niet-georganiseerde werkers in de voetverzorgingssector aan tafel zaten tijdens de totstandkoming. Wordt er nu van de niet-ProVoet-leden verwacht dat ze zich tóch aan deze ‘niet-vrijblijvende normen’ conformeren?

Of kunnen ze de praktijknormen net zo goed aan hun Arbo-goedgekeurde laars lappen? Ik ben benieuwd hoe nauwgezet wij alle wettelijke regels en niet vrijblijvende praktijknormen uit het bedrijfshandboek werkelijk naleven. Wie reinigt en desinfecteert er alléén als er geen cliënt in de behandelruimte aanwezig is (praktijknorm op pag. 35)?

Wie presenteert er nooit een kopje koffie aan de cliënt in de behandelruimte (pag. 52)?

Wie o wie is er roomser dan de paus?