Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Column Tineke: Een zomer om niet te vergeten

Tineke de Beer
"Deze zomer zullen we niet snel vergeten. Dit hele jaar trouwens niet, ook al zijn we pas net over de helft. Voor pedicures vooral met alle strubbelingen met de lockdown en daarna het langzaamaan weer mogen opstarten. Voor mij zal dit jaar ook nog anders in mijn geheugen blijven staan."
Logo_Podopost
https://static-content.springer.com/image/art%3A10.1007%2Fs12480-020-1321-6/MediaObjects/12480_2020_1321_Fig1_HTML.jpg
De verkoop van mijn bedrijf per 1 januari was uiteraard al uniek in onze branche. Daarna de 8 weken verbouwing van onze benedenverdieping thuis. We wilden dat eigenlijk vorig jaar al laten doen, maar ja, toen speelden er andere dingen bij ons. Dus nu half januari gestart en dat liep eigenlijk ook nog door tijdens de lockdown. Dat betekent heel voorzichtig zijn met al die mensen in je huis en iedere keer alles goed schoonmaken. Daarnaast vond ik het erg vervelend voor mijn opvolger en de pedicures die daar werkten dat ze in zo’n zware tijd zaten. Maar dit had niemand kunnen bedenken, toch?

Voor onszelf was het na de verbouwing een saaie tijd. We vallen beiden in de risicogroep dus bleven we veel thuis. Onze familie en vrienden werden met app, Zoom of mail op de hoogte gehouden van alles. Het ergste vonden wij dat we onze kinderen en kleinkinderen niet konden zien en knuffelen. Toen het warmer werd, konden we wel samen komen in de tuin bijvoorbeeld, keurig op anderhalve meter afstand. Maar het blijft raar. Onze zoon poetst zich een ongeluk als hij bij ons is. Hij wil zeker zijn dat alles schoon is wat hij heeft aangeraakt. Dus onze deurknoppen zijn nog nooit zo schoon geweest. De desinfectiegel staat op tafel en wordt best veel gebruikt. We waren met Hemelvaartsdag op visite geweest in de tuin bij onze dochter en haar gezin. De maandagavond erna ging om halftien de telefoon. Ik zag dat het mijn dochter was en ik zei enthousiast hoi…, maar ik hoorde niets. Opeens, zachtjes, zei mijn kleindochter, 6 jaar, ‘Met mij’. Dus ik zeg ‘Meisje, het is half 10, moet jij niet slapen?’ ‘Ja’, zegt ze, ‘maar ik maak me zorgen over jullie en kan niet slapen’. Wat bleek: ze dacht dat ik haar met mijn hand had aangeraakt en nu ziek zou worden door haar!! Dus ik heb met haar gepraat en proberen gerust te stellen. Daarna ging ze gelukkig slapen.

“Onze deurknoppen zijn nog nooit zo schoon geweest”
Het deed me wel beseffen dat deze generatie kinderen veel gaat meekrijgen van deze zorgelijke tijd. En dat is best moeilijk voor ze! Ik hoop dat ze dat volgend jaar weer allemaal achter zich kunnen laten. Ik wens jullie allemaal veel gezondheid en veel werk in jullie praktijken.”