Sinds het DM-voetzorgvergoedingssysteem nieuwe stijl per 2015 werd ingevoerd heb ik af en toe contact met poh’ers. Zij zijn vaak degene die namens de huisarts de screening van diabetespatiënten op zich nemen. Door wat ‘verwarrende’ ervaringen met verschillende poh’ers werd mijn nieuwsgierigheid gewekt naar wat de opleiding Praktijkondersteuner Huisartsenzorg eigenlijk inhield? Het blijkt een post-hbo-studie van 1 of 2 jaar te zijn, afhankelijk van de genoten vooropleiding. Toch wringt het bij mij een beetje. Want wat zegt zo’n opleiding nou eigenlijk over de deskundigheid van een poh’er als het om de voeten van een diabetespatiënt gaat?

Onlangs was er een nieuwe cliënt die mijns inziens te laag was ingeschaald (Sims 1). Gewapend met een door mij opgestelde, goed onderbouwde brief kwam cliënt naar de driemaandelijkse controle bij de diabetesverpleegkundige/poh’er. Diezelfde middag werd ik op hoge poten door de poh’er gebeld die mijn Sims-herzieningsverzoek subiet afserveerde. Ik moest praten als Brugman om de nieuwe cliënt door te laten verwijzen naar de podotherapeut voor een second opinion. De poh’er vond mij nog net geen lastpak, maar wel ‘volhardend’. Een paar weken later kreeg ik bericht dat cliënt door de podotherapeut was ingeschaald op Sims 2/ZP 3. Dit voorval staat niet op zichzelf.

Toevallig sprak ik een poh’er over een andere diabetescliënt. Voorzichtig informeerde ik waarom deze een Sims 2 had. Ze antwoordde: ‘Ja, ik snap je vraag hoor, maar ik heb zo’n medelijden met deze cliënt.’ Was die nieuwe regelgeving (2015) destijds niet juist bedoeld om valkuilen zoals empathie of belangenverstrengeling te vermijden?

Laatst ontving ik de volgende e-mail van een poh’er: ‘Ik heb vandaag de voetcontrole bij heer en mevrouw gedaan. Beiden hebben ZP 2 en Sims 1.’ Ik reageerde hierop met: ‘Terugkomend op je e-mail van gisteren et cetera… Volgens de per 2020 gewijzigde richtlijnen hoort bij Sims 1 een zorgprofiel 1, geen 2. Ik stuur je ter info alle Sims-classificaties en bijbehorende zorgprofielen. In afwachting van je antwoord.’

Ik ontving een verrassend bericht terug: ‘Ik zie het schema, dus dan wordt het voor beiden ZP 2/Sims 2. Ik vond het erg onduidelijk dit keer en geef ze het voordeel van de twijfel. Vorig jaar had ik een beter beeld. Bij het monofilament deed het veel pijn dus neuropathie wel aanwezig volgens mij.’

Los van de klungelige communicatie plaats ik eerlijk gezegd ook vraagtekens bij de deskundigheid van dit diabetesonderzoek zelf. Wordt er aan bijscholing gedaan? Hoeveel studie-uren zijn er überhaupt aan de ‘voeten’ besteed om dit soort beslissingen te mogen nemen?