Een van die uitkomsten wil ik er hier even uithalen.Het is opvallend dat 40% van de respondenten aangeeft dat zowel zijzelf als de podotherapeut of zorggroep de onderlinge samenwerking graag op de agenda wil plaatsen, maar dat het niet lukt om daar een gezamenlijke afspraak voor in te plannen. Wat mij verder opvalt is dat 17% van de pedicures heel graag een afspraak wil met de zorggroep of de podotherapeut, maar dat dat verzoek niet gehonoreerd wordt.

Toen tijdens de loop van de peiling deze trend duidelijk werd, heb ik in Podosophia, het vaktijdschrift voor de podotherapeuten, in het voorwoord ook een oproep gedaan aan podotherapeuten om in elk geval 1 à 2 keer per jaar een gezamenlijke bijeenkomst te organiseren met alle gecontracteerde pedicures. Ik kan me voorstellen dat het – zeker bij praktijken die met een groot aantal pedicures een contract hebben – ondoenlijk is om met iedereen een individuele afspraak te maken. Maar dit voorstel zou wel haalbaar moeten zijn.

Voor deze uitgave hadden we ook graag een artikel gewild waarin we diverse zorgverzekeraars en de NZa aan het woord wilden laten over de samenwerking in de diabetische zorg en de ontwikkelingen in de kosten. Helaas kwam onze journalist op dit moment niet binnen bij deze organisaties. Reden: het onderwerp ligt momenteel nog op de bespreektafel van de NZa vanwege “…de landelijk onderkende complexiteit van de inkoop van deze zorg (die zowel binnen als buiten de keten wordt geleverd en zowel vanuit de basis- als vanuit de aanvullende verzekering wordt vergoed). Zo lang het ter bespreking ligt bij de NZa doen partijen er geen mededelingen over.” ProVoet en de NVvP waren wel bereid tot een interview, waardoor in elk geval iets aan informatie over kosten ontwikkeling bekend werd.