Maar ik wil hier toch even een ‘reminder’ plaatsen. Weten jullie nog de voornemens die jullie enkele weken/maanden geleden maakten? Iets in de strekking van: ‘Heerlijk die rust, die ontspanning, ik ga straks veel beter mijn eigen grenzen in de gaten houden en niet meer lange dagen draaien’? Stel je even de vraag: hoe is het vandaag/deze week met mijn voornemens. En echt eerlijk zijn. Hoe lukt het? Staan de voornemens nog fier overeind? Knabbelen allerlei muizenstemmetjes in het hoofd stukjes uit die voornemens? Of zijn ze allesverslindend en liggen er nog slechts enkele kruimeltjes van je mooie voornemens op de vloer? Mensen zeggen altijd: ‘Je moet doen waar je je goed bij voelt’. En waar voel je je nu echt goed bij? Is dat bij iedereen die aanklopt helpen? Of vind je jezelf toch ook wel de moeite waard en mag je ook nu, ja nu, genieten van wat minder werkdruk? Een heel klein beetje misschien? “Ja, maar er komen nu zo veel mensen die echt geholpen moeten worden”, hoor ik jullie denken. Ongetwijfeld! “En het is maar tijdelijk”, zal de volgende reactie zijn. Is dat zo? Ben je goed in staat om je grenzen straks weer aan te scherpen? Zes weken gedrag consequent doorvoeren. Dat is de periode die volgens deskundigen in gedragsverandering nodig is om gedrag eigen te maken, om iets te doen zonder dat je er bewust over na moet denken. Dus als je er niet bewust mee omgaat, ben je je goede voornemens voor dat je het weet weer helemaal kwijt.

Vorige keer vroegen we via onze website of er ook pedicures waren die bang voor besmetting zijn nu het werken weer mag. De antwoorden ‘Helemaal niet’ en ‘Een beetje’ werden het meest gegeven. Sommigen zijn heel erg bang, maar werken wel. Een enkeling werkt daardoor juist niet. En de vrees voor een 2e golf valt mee.