Het Yale-team bracht ruim 1.000 menselijke genen tot expressie in gist en analyseerde hun interacties met 36 monsters van de bacterie borrelia burgdorferi, die lyme veroorzaakt. De onderzoekers ontdekten dat één eiwit, peptidoglycan recognition protein 1 (PGLYRP1), werkt als een vroeg waarschuwingssignaal voor het immuunsysteem. Bij blootstelling aan de lyme-spirocheet hadden muizen zonder PGLYRP1 veel hogere niveaus van borrelia burgdorferi dan die mét het eiwit. De dieren zonder vertoonden tekenen van een disfunctie van het immuunsysteem. ‘Het stimuleren van het vermogen van mensen om meer van dit eiwit te maken, zou kunnen helpen bij het bestrijden van infecties’, menen de onderzoekers.

Zie voor meer informatie over de ziekte van Lyme ook het artikel ‘Behandel cliënten met lyme als mogelijke risicopatiënten’ (Podopost nr. 4, 2020).